Στο επίπεδο όπου βρίσκεται σήμερα το ποδόσφαιρό μας, θεωρούμε ότι αποτελούν πισωγύρισμα, για την ακρίβεια επιστροφή σε ένα προβληματικό παρελθόν, συμπεριφορές κι εικόνες σαν κι αυτές που αντικρίσαμε στον αγώνα Άρη-Πανιωνίου στη Θεσσαλονίκη.
Όταν ποδοσφαιριστές αντιδρούν αντιεπαγγελματικά προς συναδέλφους τους ποδοσφαιριστές, όταν προπονητές παρεκτρέπονται, χειρονομούν και δείχνουν πλήρη έλλειψη σεβασμού σε επαγγελματίες ποδοσφαιριστές, όταν παράγοντες συμπεριφέρονται στον αγωνιστικό χώρο απαξιώνοντας το ίδιο το παιχνίδι και προσβάλλοντας τους πρωταγωνιστές του παιχνιδιού, τους ποδοσφαιριστές, όταν η φυσούνα του γηπέδου γίνεται τόπος αντεγκλήσεων και συμπλοκών, όταν άτομα που δεν έχουν ρόλο και θέση στο γήπεδο, βρίσκονται δίπλα σε ποδοσφαιριστές για να τους επιβάλλουν τη δική τους ….άποψη, με όποιο τρόπο, τότε, πολύ απλά, ζημιώνεται και δυσφημείται το ίδιο το ποδόσφαιρο.
Η αγωνία για το αποτέλεσμα, η πίεση από εξωγενείς παράγοντες, οι δυσκολίες του παιχνιδιού, η αβεβαιότητα, σε συνδυασμό με τον αγώνα επιβίωσης, είναι εύλογο ότι επηρεάζουν.
Ωστόσο, δεν πρέπει να ξεφεύγουμε από τα όρια.
Και φυσικά δεν είναι δυνατό να παρασυρόμαστε σε πρακτικές και λογικές που είναι απαράδεκτες.
Ψυχραιμία απαιτείται, μα πάνω από όλα, ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΟΝ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΗ.
Από όλους. Και πρωτίστως από εμάς τους ίδιους.
[psap]
