Ηταν Μάρτιος του 2016, όταν ο Λεωνίδας Κουτσούκης άρχισε να δίνει τον πιο σημαντικό αγώνα της ζωής του. Ο νεαρός ποδοσφαιριστής της Ζακύνθου διαγνώστηκε τότε με οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία, αλλά ο 22χρονος δεν το… έβαλε κάτω. «Πάλεψε», πλέον βγαίνει δυνατός από τη «μάχη» και πρόσφατα, στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook μετέφερε πως η υγεία του βαίνει καλώς. Ο νεαρός, μέσω της ιστοσελίδας του ΠΣΑΠ, έστειλε σε όλους το «μήνυμα» πως ανάλογες παθήσεις δεν είναι ανίκητες.
-Λεωνίδα καλησπέρα. Ευχόμαστε τα καλύτερα και όλοι μας χαιρόμαστε για σένα.
Πρέπει να έχεις θετική σκέψη και καλή ψυχολογία. Είναι το Α και το Ω. Μόλις μπήκα στο νοσοκομείο, οι γιατροί μου έλεγαν να έχω καλή ψυχολογία και όλα θα πάνε καλά. Να υπάρχει ανεβασμένο ηθικό και επικοινωνία με τον κόσμο. Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο βοηθάει. Εμενα προσωπικά με βοήθησε πολύ ο κόσμος, με τον οποίο ερχόμουν σε επαφή. Μίλαγα κάθε μέρα για διαφορετικά πράγματα και δεν είχα το μυαλό μου στην πάθηση. Δεν το σκεφτόμουν. Το περνούσα σαν να είχα ένα κρύωμα. Ετσι δεν ξέσπαγα.
-Ο κόσμος τι σου έλεγε;
Είχα διάφορα μηνύματα. Από ανθρώπους που μου έλεγαν ‘περαστικά’, ‘όλα θα πάνε καλά’, ‘να είσαι δυνατός’ αλλά και από εκείνους που πέρασαν ακριβώς την ίδια πάθηση με εμένα, οι οποίοι μου μετέφεραν τι θα επακολουθήσει.
Τη διαδικασία που έπρεπε να γίνει. Οτι χρειάζεται υπομονή και αν έχω θετική σκέψη, όλα θα πάνε καλά. Με άλλους μίλαγα και για το ποδόσφαιρο. Το έβλεπα σαν κάτι που έπρεπε να αντιμετωπίσω. Υπήρχαν πολλά μηνύματα στήριξης και αγάπης. Οτι όλα θα πάνε καλά και τους ευχαριστώ όλους.
Οτι πρόβλημα υγείας και να μας παρουσιαστεί, πρέπει το αντιμετωπίσουμε. Στη ζωή δεν πρέπει να τα παρατάς, αλλά να δίνεις τη μάχη μέχρι τέλους. Να έχουμε στο μυαλό μας ότι όλα θα πάνε καλά.
-Σου λείπει η μπάλα;
Πάρα πολύ. Δεν φαντάζεσαι πόσα όνειρα έχω δει ότι είμαι στο γήπεδο με την ομάδα μου και μόλις ο αγώνας είναι έτοιμος να αρχίσει, εγώ δεν ξεκινάω. Αυτό το όνειρο το έχω δει πολλές φορές. Σαν να είμαι τραυματίας και κάνω κύκλους γύρω γύρω. Στο επόμενο όνειρο που θα δω, ελπίζω να κάνω κανονικά προπόνηση,
-Υπήρξαν άνθρωποι που σου συμπαραστάθηκαν, χωρίς να το περιμένεις;
Πάρα πολλοί. Δεν φαντάζεσαι… Υπάρχει κόσμος που δεν θέλουν να φανούν καθόλου, αλλά με βοήθησαν λες και ήταν συγγενείς μου. Ανθρωποι που δεν με γνώριζαν καν, αλλά μόλις το έμαθαν έκαναν ότι μπορούσαν. Ηθικά και οικονομικά.
Τους ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου. Οπως τους διεθνείς μας, οι οποίοι αυτές τις ημέρες έχουν κρίσιμα ματς με την Κροατία. Τους εύχομαι κάθε επιτυχία.
-Θες να στείλεις ένα μήνυμα;
Θα πρέπει να ζούμε την κάθε μέρα σαν είναι η τελευταία και να απολαμβάνουμε τη ζωή. Οτι πρόβλημα και αν έχουμε, να το αντιμετωπίζουμε με χιούμορ. Τα καθημερινά προβλήματα της ζωής είναι απλοί προβληματισμοί. Που εμείς τα θεωρούμε προβλήματα. Αυτό κάνει κακό σε εμάς, γιατί χαλάμε την ψυχολογία μας.
Ετσι δημιουργούνται οι αρρώστιες. Από την κακή ψυχολογία. Χρειάζεται θετική σκέψη. Να ζούμε τη κάθε μέρα ευχάριστα
