Ο Louis Everard, ο εκτελεστικός διευθυντής του Συνδέσμου των Ολλανδών ποδοσφαιριστών VVCS, προειδοποιεί τους Συνδέσμους-μέλη της FIFPro για διάφορες αδιαφανείς πρακτικές στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. Τόνισε μάλιστα ότι οι Σύνδεσμοι ποδοσφαιριστών πρέπει να αναλογισθούν τις ευθύνες που έχουν στις διαπραγματεύσεις.
Στην συνάντηση για τα δικαιώματα των ποδοσφαιριστών που πραγματοποιήθηκε στην Βουδαπέστη, την περασμένη εβδομάδα, ο Everard παρέθεσε πρόσφατες εμπειρίες που είχε όταν διαπραγματευόταν τη σύναψη συμβολαίου ποδοσφαιριστή με ομάδα, ειδικά στο χώρο της Ανατολικής Ευρώπης.
Οι πρακτικές, που περιγράφει ο Everard, ήταν σοκαριστικές και αμφισβητούμενες, αλλά μπορεί αυτές να θεωρούνται ως «κοινή εμπορική πρακτική» σε κάποιες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης.
Ο Everard περιέγραψε τις διαπραγματεύσεις που έλαβαν χώρα μεταξύ ενός ποδοσφαιριστή και μίας ομάδας στην Ανατολική Ευρώπη. Ο Σύνδεσμός VVCS είναι υπεύθυνος για όποια νέα συμφωνία συνάπτεται μεταξύ ενός μέλους του και μίας ομάδας. Αρχικά, όλα κυλούσαν ομαλά, «μετά από έντονες διαπραγματεύσεις, είχαμε έλθει σε συμφωνία όπου ο ποδοσφαιριστής ήταν ικανοποιημένος».
Παρ’ όλα αυτά η ομάδα δεν έστειλε αντίγραφο του συμβολαίου παρά τις επίμονες προσπάθειες από τον Σύνδεσμο των Ολλανδών ποδοσφαιριστών.
«Μόνο αφού ο ποδοσφαιριστής είχε επιβιβαστεί στο αεροπλάνο με τον σύμβουλό τους – μία μέρα πριν της επίσημης παρουσίασης του από την ομάδα – τότε ο VVCS παρέλαβε σχέδιο συμβολαίου, με τη σημείωση ότι έπρεπε να υπογραφεί την ίδια ημέρα».
«Δεν ήταν εύκολο», εξήγησε ο Everard, διότι με την ανάγνωση του κειμένου παρατηρήσαμε πολλούς παράξενους κανονισμούς στο συμβόλαιο. Όπως:
Ο συμφωνημένος καθαρός μισθός είχε μοιραστεί σε δύο μέρη: 10% είχαν εγγύηση, 90% είχαν προσδιοριστεί ως πιθανόν έκτακτα μπόνους. Τα έκτακτα μπόνους πληρώνονται μόνο μετά καλής αγωνιστικής παρουσίας και η οποία προσδιορίζεται αποκλειστικά από την ομάδα. Καμία συμβασιακή εγγύηση για περίοδο ασθένειας ή τραυματισμού. Ο όρος ότι η FIFA DRC ήταν το αρμόδιο όργανο για επίλυση διαφορών, είχε διαγραφεί. Πρόστιμα από 10% έως 100% του μισθού και μπόνους, θα αποφασιζόταν και θα οριζόταν μονομερώς από την ομάδα. Η ομάδα είχε το μονομερές δικαίωμα να μειώσει τα έκτακτα μπόνους κατά την διάρκεια ισχύος του συμβολαίου.
Φυσικά, ο Everard έστειλε επειγόντως τα σχόλια του στην ομάδα. Η απάντηση ήρθε από έναν αρκετά αγανακτισμένο δικηγόρο και διευθυντή του συλλόγου: «Όλοι οι υπόλοιποι ποδοσφαιριστές υπέγραψαν το ίδιο συμβόλαιο και εμπιστεύονται την ομάδα».
Ο Everard και ο VVCS δεν είχαν τέτοιες προθέσεις. Μετά από 13 ώρες εντατικών τηλεφωνικών διαπραγματεύσεων, που διήρκεσαν σχεδόν όλη την νύχτα, καταφέραμε να συμφωνήσουμε μετά τα μεσάνυχτα. Ο ποδοσφαιριστής υπέγραψε και ενσωματώθηκε με την νέα του ομάδα.
Μερικές εβδομάδες αργότερα ο Everard παρέλαβε ένα άλλο παράξενο σχέδιο συμβολαίου από μία ομάδα από την Ανατολική Ευρώπη που είχε στο στόχαστρο της έναν παίκτη που και αυτός εκπροσωπείτο από τον VVCS.
Το σχέδιο συμβολαίου ήταν πραγματικά από τα πιο παράδοξα. Δεν αναφερόταν sign-on fee στο κείμενο, ήταν μόνο προφορική συμφωνία. Τα καθαρά ποσά είχαν μεταβληθεί σε μικτά ποσά. Είχε απαγορευτεί στον ποδοσφαιριστή να μιλά σε άλλες ομάδες ή οργανισμούς χωρίς την συναίνεση και την άδεια της ομάδας. Το συμβόλαιο προϋπέθετε τρίμηνη δοκιμαστική περίοδο. Εάν οι στόχοι της ομάδας δεν εκπληρώνονταν, τότε θα μειωνόταν ο μισθός. Η ομάδα είχε το δικαίωμα να αναθεωρήσει το ύψος των συμφωνηθέντων πληρωμών, λόγω απογοητευτικών αθλητικών επιδόσεων.
Το συμβόλαιο, επίσης, περιείχε την ακόλουθη φράση, που αποδίδεται ακριβώς: «Εάν η ομάδα δεν ενδιαφέρεται πλέον για τον ποδοσφαιριστή, το συμβόλαιο μπορεί να λυθεί μονομερώς χωρίς υπαιτιότητα της ομάδας και χωρίς αποζημίωση στον ποδοσφαιριστή».
Για ακόμα μία φορά ο VVCS απέστειλε ηλεκτρονικό μήνυμα με παρατηρήσεις και σχόλια. Η ομάδα αντέδρασε μέσω του διευθυντή της, που φάνηκε πολύ εκνευρισμένος. Συζήτησε το γεγονός με τον προπονητή, ο οποίος και απάντησε «Είτε υπογράφει το συμβόλαιο ως έχει με αυτούς τους όρους, όπως και οι συμπαίκτες του, ή να κοιτάξει για άλλη ομάδα». Και αυτό έκανε ο ποδοσφαιριστής… βρήκε άλλη ομάδα.
Ο Everard αποκάλυψε επίσης ότι στις διαπραγματεύσεις που λάμβαναν χώρα από τον VVCS εκ μέρους ποδοσφαιριστών, πάντα τα συμφωνηθέντα ποσά ήταν 100% εγγυημένα για όλη την διάρκεια ισχύος του συμβολαίου όπως και η εγγύηση πληρωμών και κατά την διάρκεια ασθένειας ή τραυματισμού.
«Βάση της οικείας ΣΣΕ όλοι οι ποδοσφαιριστές έχουν αυτές τις εγγυήσεις» τόνισε ο Everard. «Αλλά σε διαπραγματεύσεις με ομάδες Βελγίου, Αγγλίας, Γερμανίας και Πορτογαλίας, τα δικά μας πρότυπα δεν ήταν σαν τα δικά τους». Στην Γερμανία, είναι στάνταρ ότι μετά από έξι εβδομάδες τραυματισμού ο μισθός του ποδοσφαιριστή μετατρέπεται σε ελάχιστο μισθό. Ο ποδοσφαιριστής έχει δύο επιλογές: Η το διακινδυνεύει ή να κάνει αυτοασφάλιση. Είναι μεγάλη η προσπάθεια ώστε να υπάρχει 100% εγγύηση στο συμβόλαιο και μέχρι στιγμής το έχουμε καταφέρει με επιτυχία».
Πρόσφατα, η FIFPro και οι κοινωνικοί της εταίροι ECA, EPFL και UEFA, συμφώνησαν να υπογράψουν τη νέα Ευρωπαϊκή συμφωνία που θα ισχύει από το 2012 και στις 53 χώρες μέλη της UEFA. Αλλά, ο Everard και ο VVCS θέλουν να επιτύχουν ακόμα περισσότερα. «Η εμπειρία μας έχει μάθει ότι “συμβόλαιο με ελάχιστες προδιαγραφές για επαγγελματίες ποδοσφαιριστές” είναι μόνο ένα μικρό βήμα προόδου. Υπάρχει ακόμα δουλειά για θέματα πέραν αυτού».
Τέλος, ο Everard συμβούλευσε τους συναδέλφους του: «Οι Σύνδεσμοι ποδοσφαιριστών φέρουν μεγάλο μέρος ευθύνης στο θέμα σύναψης συμπαγούς ΣΣΕ και ως προς το περιεχόμενο των όρων στα συμβόλαια. Από ότι φαίνεται, είναι εφικτό στις περισσότερες υποθέσεις και στις πιο πολλές χώρες να προσαρμοστούν οι όροι του έντυπου συμβολαίου και είναι δε εφικτό οι όροι να είναι προς όφελος των ποδοσφαιριστών».
