«Εάν παραμείνω σιωπηλός, αυτή η ιστορία θα επαναλαμβάνεται». Ο Nikola Nikezic θέλει να μιλήσει. Ο επιθετικός από το Μαυροβούνιο εξαναγκάστηκε με την βία από την ομάδα FC Kuban να λύσει το συμβόλαιό του.
Ο Nikola Nikezic πήγε στην Ρωσία τον Μάρτιο του 2010. Ο παίκτης, μετά τις Buducnovst Podgorica, Sutjeska Niksic, NK Domzale, ND Gorica και Le Havre υπέγραψε συμβόλαιο με την FC Kuban. Συμφώνησε ως τις 30 Νοεμβρίου 2011. Την πρώτη σαιζόν έπαιξε σε 31 παιχνίδια, σκόραρε 4 φορές και βοήθησε την FC Kuban να ανέβει στην Premier League.
Παρ’ όλα αυτά στις αρχές του Γενάρη 2011, η διοίκηση της ομάδας είπε στον Nikezic να λύσει το συμβόλαιο του. «Ήθελαν να αγοράσουν άλλους παίκτες» λέει ο Nikezic. Αρνήθηκε να υπογράψει την λύση, διότι είχε συμβόλαιο ως τον Νοέμβριο του 2011 και του χρώσταγαν 230.000 USD.
«Δεν μου επέτρεπαν να κάνω προπόνηση με την πρώτη ομάδα, ούτε καν με τις Ελπίδες. Αποφάσισα να κοιτάξω για νέα ομάδα, αλλά η FC Kuban αρνήθηκε να φύγω και να προπονηθώ με άλλη ομάδα έστω και για λίγες μέρες. Ήθελαν να υπογράψω τη λύση του συμβολαίου μου άμεσα. Επίσης μου έδωσαν ένα ειδικό προπονητικό πρόγραμμα δηλαδή να προπονούμαι δύο φορές την ημέρα. Έτρεχα πολλές εβδομάδες, αυτή ήταν η προπόνηση μου».
«Στις 5 Μαρτίου, ζήτησα από τον εκπρόσωπό μου να πετάξει στο Krasnodar για να διαπραγματευτεί με την ομάδα την πιθανή μεταγραφή μου σε άλλη ομάδα. Θα έφτανε στις 9 Μαρτίου. Δεν συνέβη όμως αυτό».
Στις 7 Μαρτίου ο Nikezic πήγε στα γραφεία της ομάδας για να συζητήσει. «Ο Nikolai Khilistunov, ένας από τους προπονητές της ομάδας, μου ζήτησε να έρθω στο γραφείο».
«Ξεκίνησε να μου ζητά να υπογράψω ένα έγγραφο που με αυτό θα λυνόταν το συμβόλαιο. Με ενημέρωσε ότι εάν δεν υπέγραφα δεν θα μπορούσα ποτέ να φύγω από το Krasnodar ή θα επέστρεφα στο Μαυροβούνιο ανάπηρος».
Ο Nikezic αρνήθηκε. «Μετά από μερικά λεπτά μπήκαν στο γραφείο δύο σωματώδεις άντρες και ο προπονητής έφυγε αμέσως. Ένας από αυτούς έβαλε το έγγραφο μπροστά μου και με πίεζε να υπογράψω με πολύ επιθετικό τρόπο. Όταν απάντησα ότι έχω συμβόλαιο ως το τέλος του 2011 και ότι οποιαδήποτε διαπραγμάτευση θα πρέπει να γίνεται εν παρουσία του εκπροσώπου μου, τότε μου έριξαν γροθιά στο συκώτι. Ο δεύτερος άντρας έβγαλε το μπουφάν του και τότε είδα ότι οπλοφορούσε. Ξανά μου ζήτησαν να υπογράψω, και πάλι όταν αρνήθηκα μου έριξαν γροθιά και πάλι στο ίδιο σημείο».
«Ξεκίνησαν να με πιέζουν και να με χτυπούν και παράλληλα έλεγαν ότι θα με αφήσουν ανάπηρο».
«Συνέχισαν για περίπου 20 λεπτά, ώσπου δεν είχα άλλη αντοχή και φοβόμουν για την ζωή μου. Υπέγραψα τρία αντίγραφα και άλλα δύο έγγραφα, το περιεχόμενο των οποίων μου είναι παντελώς άγνωστο, αφού όλα ήταν στα ρώσικα».
Αμέσως μετά αφού υπέγραψε, πήραν τα έγγραφα και άφησαν το δωμάτιο. «Κατά την έξοδό τους γύρισαν και μου είπαν: ότι πολλοί Ρώσοι ζουν στο Μαυροβούνιο, και μπορούν ανά πάσα στιγμή να βρούν εσένα ή την οικογένειά σου, μην κάνεις λοιπόν κάτι βεβιασμένο».
Ο Nikezic ήταν τρομοκρατημένος. Την ίδια ημέρα έβγαλε φωτογραφίες με τα σημάδια της βιαιοπραγίας. «Έφυγα από το Krasnodar, διότι φοβόμουν και για άλλες επιθέσεις».
Παρ’ όλα αυτά ο Nikezic αποφάσισε να πεί την ιστορία του σε FIFPro, FIFA και UEFA, έτσι ώστε να σταματήσουν τέτοιου είδους βιαιότητες σε άλλους ποδοσφαιριστές. «Εάν παραμείνω σιωπηλός, αυτή η ιστορία θα επαναληφθεί».
