Ο Dare Vrsic: θυμάται την μεγαλύτερη καταστροφή της ζωής του. Ο Σλοβένος επιθετικός μέσος νόμιζε ότι είχε κάνει την καλύτερη επιλογή με τη μεταγραφή του στην Politehnica Timisoara, αλλά, η παραμονή του στην ομάδα ήταν κάθε άλλο παρά ευχάριστη.
Τώρα, εκκρεμεί η υπόθεση του ενώπιον της FIFA DRC για να αποζημιωθεί ενώ η Επιτροπή Επίλυσης Διαφορών της Ρουμανίας αποφάσισε ότι ο ποδοσφαιριστής θα έδινε στην ομάδα το ποσό των €1.59 εκατομμυρίων.
Ο παίκτης αγωνίζεται στην Olimpija Ljubljana. Το περασμένο Σάββατο, ο μέσος σκόραρε και βοήθησε την ομάδα του να νικήσει την Nova Gorica με 3-2, μειώνοντας τη διαφορά στον βαθμολογικό πίνακα και κατατάσοντας τη στην δεύτερη θέση.
«Έχω μία πολύ καλή σεζόν» δήλωσε ο Vrsic. «Έχω σκοράρει 21 γκολ σε 30 παιχνίδια.» είπε ο κορυφαίος σκόρερ της Σλοβενίας.
«Η ομάδα είναι σπουδαία και με βοήθησε πολύ. Δε θα μπορούσα να έχω φτάσει έως εδώ χωρίς αυτούς. Ένας από τους λόγους που έχω παίξει τόσο καλά, είναι ότι δεν έχω τραυμτιστεί.» Ο Dare Vrsic επέστρεψε στην Σλοβενία τον Ιανουάριο του 2011 όταν υπέγραψε 2ετές συμβόλαιο με την Olimpia Ljubljana. Την τελευταία φορά που υπέγραψε ήταν το 2007 όταν συμφώνησε με την Politehnica Timisoara για 3ετή συνεργασία. Παρόλα αυτά, η παραμονή του στην Ρουμανία κατέληξε να είναι εφιαλτική.
«Είχαμε συμφωνήσει για 3ετές συμβόλαιο. Οι ετήσιες αποδοχές μου θα ήταν €200.000. Το συμβόλαιο, επίσης, είχε ρήτρα μονομερούς ανανέωσης από την ομάδα για άλλα 2 χρόνια. Αλλά ήταν, μόνο, όρος χωρίς περαιτέρω λεπτομέρειες, ούτε μισθοί ούτε πρίμ τίποτα δεν αναφερόταν για αυτά τα 2 χρόνια.» Πρίν ισχύσει η ανανέωση, ο Vrsic ήταν άτυχος στο γήπεδο. Τον Σεπτέμβριο του 2007, μετά από μερικούς μήνες, ο αριστεροπόδαρος μέσος έσπασε το δεξί του πόδι. Έκανα εγχείρηση στην Ρουμανία, αλλά, δεν είχε επιτυχία. Αργότερα, ξαναέκανα εγχείρηση στην Αυστρία, με επιτυχία. Δεν έπαιξα για περίπου δύο χρόνια.» Νωρίτερα, στη σεζόν 2009/10, όταν ο Vrsic προσπαθούσε να επιστρέψει στο γήπεδο η ομάδα του έστειλε μία επιστολή. «Μου ανακοίνωσαν ότι θα πληρώνομαι μόνο το 50% των αποδοχών μου και όπως η ομάδα το αιτιολόγησε «για αθλητική αιτία». Τον Οκτώβριο του 2009 πήρα μόνο το 50% των μηνιαίων αποδοχών και αυτό συνεχίστηκε για 3 μήνες. Και μετά από αυτούς τους μήνες τίποτε…Η ομάδα μου χρωστάει το ποσό των €100.000.» Παρ΄όλα αυτά η ομάδα επιθυμούσε να τον κρατήσει. Όταν το 3ετές συμβόλαιό του ήταν να λήξει, τότε ξεκίνησαν συζητήσεις για την 2ετή ανανέωση.
Ο Vrsic έκανε ένα λάθος. Κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων, η ομάδα κατάφερε να κερδίσει την εμπιστοσύνη του ποδοσφαιριστή.
Υποσχέθηκαν ότι θα λάμβανε τα ήδη δεδουλευμένα και για την 2ετία θα είχε τις ίδιες απολαβές. Υπέγραψε κενό συμβόλαιο ο Vrsic και σε αυτό, δεν υπήρχε μισθός ή πριμ. Νόμιζε ότι η ομάδα θα εκπλήρωνε την προφορική συμφωνία τους.
«Υπέγραψα το έγγραφο, μόνο και μόνο για να πάω ως δανεικός στην FC Koper τον Ιανουάριο 2010.». Ο Vrsic ήθελε να επιστέψει στην Σλοβενία για μιά καλύτερη αποθεραπεία αλλά και για να επανακτήσει την αυτοπεποίθηση του μετά από τόσο σοβαρό τραυματισμό.
Έμεινε εκεί για έξι μήνες.
Η Politehnica Timisoara δεν κράτησε τον λόγο της. «Οταν επέστρεψα στην Ρουμανία τον Ιούλιο 2010, μου ανακοίνωσαν ότι δε θα πληρωνόμουν για το τέταρτο και πέμπτο έτος του συμβολαίου.» Έμεινα άφωνος αλλά και απογοητευμένος και οργισμένος. Προσπάθησε να έλθει σε επαφή με τον ιδιοκτήτη αλλά χωρίς επιτυχία..
Ο Vrsic ήθελε να παραμείναι στην Politehnica Timisoara, αλλά με τους όρους που είχαν συμφωνηθεί και για τα προηγούμενα τρία χρόνια. Η ομάδα δε το επιθυμούσε. Ήθελαν να συμφωνήσει με χαμηλότερες αποδοχές.
Τον Ιούλιο του 2010 ξεκίνησε να προετοιμάζεται για την νέα σεζόν. Ακόμα περίμενα ότι θα λειτουργούσαν, αλλά, κάθε μέρα ο τεχνικός διευθυντής μου τόνιζε ότι εάν δεν υπέγραφα την ανανέωση για 7.000 χιλιάδες ευρώ τον μήνα θα με έβγαζαν από την ομάδα και θα έκανα προπόνηση μόνος μου.» «Η ομάδα με ανάνγκασε να ξεκινήσω τις ατομικές προπονήσεις μου στις 27 Ιουλίου. Τότε, κάλεσα τον Dejan Stefanovic από τον Σύνδεσμο Ποδοσφαιριστών της Σλοβενίας SPINS. Μαζί γράψαμε επίσημη επιστολή στην ομάδα, εξηγώντας ότι επιθυμώ την παραμονή μου στην ομάδα αλλά με τους παλιούς όρους και απολαβές. Αλλά ξεκαθαρίσαμε, επίσης, ότι η προηγούμενη ανανέωση που είχα υπογράψει δεν ήταν έγκυρη.» Η ομάδα δεν απάντησε. Αρκετές ημέρες αργότερα, επέστρεψα στην Σλοβενία. Ο Vrsic αποφάσισε να λύσει το συμβόλαιό του λόγω εύλογης αιτίας. Επίσης κατέθεσε την καταγγελία του στην FIFA DRC, για να του επιδικαστούν τα δεδουλευμένα.
Με την επιστροφή του στην Σλοβενία, ξεκίνησε μία νέα δύσκολη περίοδος για τον Vrsic. Έκανα ατομικές προπονήσεις για μήνες. Περίμενα αρκετό καιρό και καμμιά ομάδα δεν ενδιαφερόταν. Όταν είχα προτάσεις και τους ενημέρωνα για το ιστορικό μου, δεν τολμούσαν να υπογράψουν μαζί μου. Φοβόντουσαν ότι θα μπλεχτούν με την Politehnica Timisoara και ότι θα ήταν αναγκασμένοι να πληρώσουν στην ομάδα αποζημίωση.» «Ήταν μία πολύ δύσκολη περίοδος της ζωής μου, καταστροφική μπορώ να πώ. Πέρασα τρία άσχημα χρόνια στην Ρουμανία και μετά ανακάλυψα ότι κανείς δεν ήθελε να με βοηθήσει. Εφτασα σε σημείο να τα παρατήσω. Σκεφτόμουν να γίνω προπονητής.» Τότε, όμως, στην πιό κρίσιμη καμπή της καριέρας μου, δέχθηκα πρόταση από την Olimpija Ljubljana. Ο Dejan εξήγησε το ιστορικό μου και βοήθησε με την αίτηση του Διεθνούς πιστοποιητικού μεταγραφής από την FIFA.» Ο Vrsic, ακόμα, δεν είχε ακούσει τα τελευταία νέα από την Politehnica Timisoara. «Αυτή την σαιζόν έλαβα επιστολή από την Ρουμανία. Η επιτροπή επίλυσης διαφορών της ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας της Ρουμανίας αποφάσισε ότι ακόμα ήμουν δεσμευμένος με συμβόλαιο με την ομάδα. Και με διέταξαν να πληρώσω την ομάδα το ποσό των €1.59 εκατομυρίων.». Η επιτροπή απαρτίζεται μόνο από εκπρόσωπους ομάδων.
Ο παίκτης δε θα πληρώσει την ομάδα. Η ανανέωση που υπεγράφη με την Politehnica δεν ήταν σύμφωνη με τους κανονισμούς της FIFA, έτσι δε φοβάται. Αντιθέτως ο ποδοσφαιιριστής περιμένει την απόφαση της FIFA DRC να του επιδικάσει τα δεδουλευμένα.
Αυτή την σεζόν παίζει για την Olimpija, έχει επανακτήσει την αγάπη του για το παιχνίδι. Ακόμα, ο Vrsic ελπίζει για καλή πρόταση από το εξωτερικό. «Θέλω να παίξω στο εξωτερικό, αλλά, όχι στην Ρουμανία. Θέλω να πάω σε χώρες όπου το ποδόσφαιρο έχει οργάνωση, σε χώρες όπως Αγγλία, Γερμανία ή Αυστρία. Δε θα ξαναπάω ποτέ στην Ρουμανία.»
